"ทำอย่างไรถึงสวย"
"ทำอย่างไรถึงสวย"
ม. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นเหตุให้มาตุคามบางคนในโลกนี้ มีรูปงาม น่าดู น่าชม มีผิวพรรณอันงามยิ่ง
พ. ดูก่อนพระนางมัลลิกา มาตุคามบางคนในโลกนี้ ไม่เป็นผู้มักโกรธ ไม่มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่ากล่าวแม้มากก็ไม่เคือง ไม่ฉุนเฉียว ไม่แสดงความโกรธ ความขัดเคืองและความไม่พอใจให้ปรากฏ ถ้ามาตุคามนั้นจุติจากอัตภาพนั้น แล้วกลับมาเกิดในชาติใดๆ ย่อมเป็นผู้มีรูปงาม น่าดู น่าชม มีผิวพรรณอันงามยิ่ง
ม. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ในชาติอื่นชะรอยหม่อมฉันจะเป็นผู้มักโกรธ มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่ากล่าวแม้เล็กน้อยก็ขัดเคืองฉุนเฉียว แสดงความโกรธ ความขัดเคืองและความไม่พอใจให้ปรากฎ ในบัดนี้ หม่อมฉันจึงมีผิวพรรณทราม รูปชั่ว ไม่น่าดู
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ตั้งแต่วันนี้ไป หม่อมฉันจักไม่โกรธ ไม่มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถึงถูกว่ากล่าวแม้มากก็ไม่ขัดเคือง ไม่ฉุนเฉียว ไม่แสดงความโกรธ ความขัดเคืองและความไม่พอใจให้ปรากฎ
(มัลลิกาสูตร ๒๑/๑๙๗)
"คนจนก็มีสิทธิ์"
สมัยหนึ่ง พระโมคคัลลานะได้ไปยังเทวโลก ยืนที่ประตูวิมานของเทพธิดาองค์หนึ่งแล้วถามว่า เทพธิดา สมบัติของท่านมากมายท่านทำกรรมอะไร
เทพธิดาตอบว่า ท่านผู้เจริญ บรรดาบุญกรรมมีทานเป็นต้น ชื่อว่าบุญกรรมอันดิฉันทำแล้วไม่มี แต่ในกาลของพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่ากัสสปะ ดิฉันได้เป็นทาสีของผู้อื่น นายของดิฉันนั้นดุร้ายหยาบคายเหลือเกิน ย่อมเอาไม้บ้าง ท่อนฟืนบ้างที่ตัวพลันฉวยได้ ตีที่ศรีษะ ดิฉันนั้นเมื่อโกรธเกิดขึ้น ก็นึกติตัวเองเท่านั้นว่า นายของเจ้านี่เป็นใหญ่จะทำให้เจ้าเสียโฉมก็ได้ จะตัดอวัยวะมีจมูกเป็นต้นของเจ้าก็ได้ เจ้าอย่าโกรธเลย ดังนี้แล้วก็ไม่ทำความโกรธ ด้วยเหตุนั้น ดิฉันจึงได้สมบัตินี้
พระเถระเมื่อกลับมาแล้ว เข้าไปเฝ้าพระศาสดาแล้วทูลถามว่าพระเจ้าข้า บุคคลอาจไหมหนอแลเพื่อจะได้ทิพยสมบัติด้วยเหตุเพียงดับความโกรธ
พระศาสดาตรัสตอบว่า โมคคัลลานะ เพราะเหตุไร เธอจึงถามเรา เทพธิดาบอกเธอแล้วมิใช่หรือ แล้วตรัสต่อว่า โมคคัลลานะ " บุคคลกล่าวเพียงความสัตย์ก็ดี ละเพียงความโกรธก็ดี ถวายทานเพียงเล็กน้อยก็ดี ย่อมไปเทวโลกได้แท้ "
(อรรถกถาธรรมบท ภาค ๖ หน้า ๑๗๕)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น